Wanneer backpackers van in de twintig naar Zuidoost-Azië reizen, pakken ze hun gebruikelijke zwemkleding, insectenwerend middel, zonnebril en misschien een paar boeken in om hun plaats te behouden terwijl ze voor muggenbeten zorgen op de zwoele stranden van Thaise eilanden..
Het minst lange schiereiland is echter dat je 9.300 mijl moet fietsen om Newcastle te bereiken.
Maar dit is wat Josh Reid deed.Het panbeen was als een schildpad op zijn rug gebonden en vloog naar het andere eind van de wereld, wetende dat zijn terugreis meer dan een halve dag zou duren.
"Ik zat gewoon aan de keukentafel, praatte met mijn vader en peetvader en bedacht verschillende dingen die ik kon doen", vertelde Reid aan Bicycle Weekly over de geboorteplaats van het idee.De afgelopen jaren werkte Reid als winterski-instructeur, boomkweker in de zomer in British Columbia, en kreeg hij een werkvisum voor twee jaar in Canada, waarmee hij zijn werk in Noord-Amerika beëindigde, en reed hij op Nova Scotia. gaat naar Cape Breton.
>>>Universele fietsers werden gedood in de buurt van hun huizen tijdens het fietsen, waardoor zes levens werden gered door middel van orgaandonatie
Omdat de meeste fietsen tegenwoordig in Azië worden gemaakt, is het de bedoeling om zelf fietsen te importeren.De reis duurde in 2019 vier maanden en aangezien de pandemie van het coronavirus het kopen van fietsen in 2020 zo ingewikkeld heeft gemaakt, bleek zijn methode vooruitziend.
Nadat hij in mei in Singapore was aangekomen, reed hij naar het noorden en botste hij in slechts twee maanden op een fiets.In die tijd probeerde hij met een Nederlandse fiets de scène van Top Gear na te bootsen op de Hai Van Pass in Vietnam.
In eerste instantie wilde ik een fiets kopen uit Cambodja.Het bleek lastig om een ​​fiets direct van de lopende band te halen.Daarom ging hij naar Shanghai, waar ze een fiets in massa produceerden vanaf de vloer van de gigantische fabriek.Pak een fiets.
Reid zei: "Ik weet ongeveer door welke landen ik kan gaan.""Ik heb eerder gezien en gezien dat ik een visum kan aanvragen en die geopolitiek in verschillende regio's veilig aan kan, maar ik heb bijna alleen vleugels en wat onrust ging rechtstreeks naar Newcastle."
Reid hoeft niet elke dag veel kilometers te maken, zolang hij eten en water heeft, slaapt hij graag in een klein zakje aan de kant van de weg.Verrassend genoeg had hij tijdens de hele reis maar vier dagen regen en toen hij Europa weer binnenkwam, was het grootste deel van de tijd bijna voorbij.
Zonder Garmin gebruikt hij een app op zijn telefoon om naar zijn huis te navigeren.Wanneer hij wil douchen of zijn elektronische apparaten moet opladen, spettert hij de hotelkamer in, pakt de terracotta krijgers, boeddhistische kloosters, rijdt een gigantische opstand en gebruikt Arkel Fietstassen en Robens slaapmatjes zijn geschikt voor mensen die geïnteresseerd in alle apparatuur, zelfs als ze niet weten hoe ze Reid's prestatie moeten repliceren.
Een van de moeilijkste momenten was de reis aan het begin van de reis.Hij reisde naar het westen door China naar de noordwestelijke provincies, waar niet veel toeristen waren, en hij was waakzaam tegen buitenlanders, aangezien er momenteel 1 miljoen Oeigoerse moslims in de regio worden vastgehouden.detentie centrum.Toen Reid elke 40 kilometer door controleposten ging, ontmantelde hij de drone en verstopte hem onder de koffer, en gebruikte Google Translate om te chatten met de vriendelijke politie, die hem altijd van eten voorzag.En deden alsof ze het niet begrepen als ze moeilijke vragen stelden.
In China is het grootste probleem dat kamperen technisch gezien illegaal is.Buitenlanders moeten elke nacht in het hotel verblijven, zodat de staat hun activiteiten kan volgen.Op een avond namen verschillende politieagenten hem mee uit eten, en de lokale bevolking zag hem de noedels op de Lycra lokken voordat ze hem naar het hotel stuurden.
Toen hij wilde betalen, droegen 10 Chinese speciale politieagenten kogelvrije schilden, geweren en wapenstokken, braken in, stelden wat vragen, dreven hem vervolgens weg met een vrachtwagen, gooiden de fiets achter zich en brachten hem naar een plek die wist daar.Kort daarna kwam er een bericht op de radio dat hij inderdaad in het hotel kon blijven dat hij net had ingecheckt. Reid zei: "Ik ben uiteindelijk om 2 uur 's nachts in het hotel gaan douchen.""Ik wil gewoon heel graag het deel van China verlaten."
Reid sliep aan de kant van de weg in de Gobi-woestijn, in een poging meer conflicten met de politie te vermijden.Toen hij eindelijk de grens van Kazachstan bereikte, voelde Reid zich overweldigd.Hij droeg een brede, brede hoed met een glimlach en schuddende handen.
Op dit punt van de reis is er meer te gaan, en hij heeft al moeilijkheden ondervonden.Heeft hij ooit overwogen hem te ontslaan en de volgende terugvlucht te boeken?
Reid zei: "Het kan veel moeite kosten om naar het vliegveld te gaan, en ik heb een belofte gedaan."Vergeleken met een plek waar je nergens heen kunt, is slapen op de vloer van de terminal ingewikkelder dan de logistiek van slapen op de schouders van mensen die nergens heen kunnen.Seks is niet gewenst in China.
“Ik heb de mensen verteld wat ik doe en ik ben nog steeds blij.Dit blijft een avontuur.Ik heb me nooit onzeker gevoeld.Ik heb er nooit aan gedacht om te stoppen.”
Als je in een hulpeloze situatie door de halve aarde rijdt, moet je bereid zijn om met de meeste dingen om te gaan en ze te volgen.Maar een van Reid's grootste verrassingen is de gastvrijheid van de mensen.
Hij zei: "De vriendelijkheid van vreemden is ongelooflijk."Mensen nodigen je gewoon uit, vooral in Centraal-Azië.Hoe verder ik naar het westen ga, hoe onbeschofter de mensen worden.Ik weet zeker dat de mensen erg vriendelijk zijn.De gastheer gaf me een warm bad en zo, maar de mensen in het Westen zijn meer in hun eigen wereld.Ze zijn bang dat mensen van mobiele telefoons en zo gaan kwijlen, terwijl de mensen in het Oosten zeker van Centraal-Azië houden, mensen zijn nieuwsgierig naar wat je aan het doen bent.Ze zijn meer geïnteresseerd in jou.Ze kunnen niet veel van deze plaatsen zien, en ze kunnen niet veel westerlingen zien.Ze zijn erg geïnteresseerd en kunnen je vragen komen stellen, en ik weet zeker dat, net als in Duitsland, fietstochten vaker voorkomen en dat mensen niet veel met je praten.
Reid vervolgde: "De vriendelijkste plek die ik ooit heb meegemaakt, is aan de grens van Afghanistan."“Een plek waar mensen houden van 'ga daar niet heen, dat is verschrikkelijk', dat is de vriendelijkste plek die ik ooit heb meegemaakt.Een moslim De man hield me tegen, sprak goed Engels en we hadden een gesprek.Ik vroeg hem of er campings in de stad waren, want ik had door deze dorpen gelopen en er was eigenlijk geen duidelijke plek.
'Hij zei:'Als je het aan iemand in dit dorp vraagt, zullen ze je de hele nacht laten slapen.'Dus nam hij me mee naar deze jonge mensen aan de kant van de weg, praatte met ze en zei: "Volg ze".Ik volgde deze jongens door deze steegjes en ze namen me mee naar het huis van hun grootmoeder.Ze legden me op een matras in Oezbeekse stijl op de grond, voerden me al hun lokale lekkernijen en brachten me daar 's ochtends heen. Ik nam me eerder mee om hun lokale omgeving te bezoeken.Als je een toeristenbus van bestemming naar bestemming neemt, beleef je deze dingen, maar op de fiets ga je onderweg elke mijl door.”
Bij het fietsen is Tadzjikistan de meest uitdagende plek, omdat de weg stijgt tot een hoogte van 4600 m, ook wel bekend als het "dak van de wereld".Reid zei: "Het is zo mooi, maar het heeft kuilen op de ruwe wegen, groter dan waar dan ook in het noordoosten van Engeland."
Het laatste land dat Reid onderdak bood, was Bulgarije of Servië in Oost-Europa.Na zoveel kilometers zijn wegen wegen en landen beginnen wazig te worden.
“Ik kampeerde aan de kant van de weg in mijn kampeerpak, en toen begon deze waakhond naar me te blaffen.Een man kwam me vragen, maar we hadden geen van beiden een gemeenschappelijke taal.Hij pakte een pen en een blocnote en tekende een poppetje.Hij wees naar mij, tekende een huis, tekende een auto en wees toen naar zijn auto.Ik zette de fiets in zijn auto, hij nam me mee naar zijn huis om me te voeden, ik nam een ​​douche, Een bed kan worden gebruikt.Toen nam hij me 's morgens mee om meer voedsel te eten.Hij is een kunstenaar, dus hij gaf me deze olielamp, maar stuurde me alleen op weg.We spraken elkaars taal niet.Ja.Zoveel soortgelijke verhalen gaan over de vriendelijkheid van mensen.”
Na vier maanden reizen keerde Reid in november 2019 eindelijk terug naar huis. Als je zijn reis filmt op zijn Instagram-account, krijg je meteen zin om ergens ver weg een enkeltje te boeken en een goedkope YouTube-documentaire te maken die de perfecte ontgifting brengt. de over-editing en over-promotie van de rest van het platform Agent.Reid heeft nu een verhaal om zijn kleinkinderen te vertellen.Hij heeft geen hoofdstukken om te herschrijven, of als hij het nog een keer kan doen, is het beter om wat pagina's te verscheuren.
'Ik weet niet zeker of ik wil weten wat er is gebeurd.Het is geweldig om het niet te weten', zei hij.“Ik denk dat dit het voordeel is om het een beetje te laten vliegen.Je zal het nooit weten.Je zult in ieder geval nooit iets kunnen plannen.
“Sommige dingen zullen altijd fout gaan, of sommige dingen zullen anders zijn.Je moet gewoon doorstaan ​​wat er gebeurt."
De vraag is nu, fietsend de halve wereld rond, wat voor avontuur is genoeg om hem 's ochtends uit bed te krijgen?
Hij geeft toe: "Het is cool om van mijn huis naar Marokko te fietsen", geeft hij toe, ook al is het niet alleen een blije glimlach na zijn duurrit.
"Ik was oorspronkelijk van plan om deel te nemen aan de Transcontinental-race, maar die werd vorig jaar afgelast", zegt Reid, die opgroeide met de auto."Dus als het dit jaar doorgaat, zal ik het doen."
Reid zei dat hij voor zijn reis van China naar Newcastle in feite iets anders moet doen.De volgende keer dat ik maar één zwempak inpak, doe ik er twee in mijn rugzak en rijd ze dan allemaal naar huis.
Als je met spijt wilt leven, dan is het inpakken van twee zwembroeken een goede keuze.